| Opis |
W ksišżce opisano wpływ komunikacji i zachowań niewerbalnych na skutecznoć terapii. W poszczególnych rozdziałach scharakteryzowano: istotę pozasłownej komunikacji terapeutycznej; znaczenie ekspresji mimicznej (języka twarzy) dla przebiegu terapii; walory kontaktu wzrokowego w interakcji terapeuta-pacjent; komunikację kinezycznš (sposoby gestykulacji), dotykowš, proksemicznš (przestrzennš) i paralingwistycznš (głosowš) w kontakcie terapeutycznym; zasady obserwacji zachowań niewerbalnych pacjenta; komunikację niespójnš w teorii i praktyce terapeutycznej. Terapia to wyjštkowy rodzaj kontaktu, w którym interakcje i informacje przekazywane niewerbalnie często mówiš więcej o pacjencie niż wypowiadane przez niego słowa. Często tylko po zachowaniach pozasłownych terapeuta może poznać, kiedy pacjent przekazuje na przykład treć niezgodnš z jego rzeczywistymi mylami, co ma olbrzymie znaczenie dla postawienia diagnozy i prowadzenia terapii. Jest to możliwe z uwagi na to, że mimika, gestykulacja, postawa ciała czy ton głosu, czyli tzw. parajęzyk, zawierajš wiele informacji przesyłanych przede wszystkim kanałem emocjonalnym.
|
