| Opis |
"Książka ta przezwycięża sztuczną izolację literaturoznawstwa wobec innych dziedzin refleksji nad różnymi domenami tej samej kultury i przekonująco dowodzi, że w samej poezji istnieją podstawy, by odwoływać się do tych dziedzin. [?] W tak szerokim zakresie dorobek medioznawstwa i najnowszej refleksji kulturoznawczej nie był wykorzystywany do analiz polskiej literatury. Pozwoliło to autorce ujawnić, jak ważnym i bogatym tematem poezji ostatnich lat jest sprawa komunikacji i techniki. [?] W świetle ustaleń, które zawdzięczamy tej pracy, obalić można mit o odwróceniu się poezji od rzeczywistości i jej wyobcowaniu, natomiast bardzo bogatą egzemplifikację otrzymuje teza przeciwna: o bliskim związku między przekształceniami sposobów komunikowania się w nowej kulturze a współczesną poezją, która bardzo szybko i z ogromną wrażliwością reaguje na nową sytuację podmiotu i zagrożenia wiążące się z nowym pejzażem mediów, zapośredniczeniem obrazu świata i rozbiciem tradycyjnych punktów odniesienia".
Z recenzji prof. dr hab. Anny Nasiłowskiej
"Wartość poznawcza publikacji Bogusławy Bodzioch-Bryły jest niepodważalna przede wszystkim dlatego, że opisuje ona polską poezję z pozycji uznawanych zwykle za ?uzupełniające? [?] autorka prezentuje liczne i rozległe stanowiska z zakresu m.in. filozofii, medioznawstwa, myśli kulturoznawczej?".
Grzegorz Hetman, Post-humani nihil a me alienum puto, "Red" 2007, nr3-4 (4-5).
"Świetna książka [?], będąca znakomitym wstępem do polskich prób literaturoznawczego zdania relacji ze związków polskiej poezji z nowymi mediami".
Tomasz Cieślak-Sokołowski, Hiperprzygody poezji współczesnej, "Teksty Drugie" 2007, nr 3 (105).
|
