KSIĄŻKA

Uzmysłowienia. Dramaty, sceny, obrazy [KSIĄŻKA]

Patrzenie artysty i myślenie filozofa splatają się w tym pisarstwie w styl meandryczny, pełen dygresji i aluzji, magicznie niemal angażujący wyobraźnię czytelnika. Refleksja autora stale oscyluje między osobistym wyznaniem, medytacją, kontemplacją i przenikliwą krytyką, której horyzont wyznaczają współczesne teorie estetyczne, filozofia, antropologia kultury i teologia. To, co zaczyna się jako niezobowiązujący komentarz przeradza się w precyzyjną hermeneutykę obrazu, która z kolei staje się częścią duchowej przygody piszącego podróżnika.

Idąc za nim, trafiamy m.in. na wystawy prac Andy’ego Warhola i Edwarda Hoppera w Chicago, na krakowską premierę dramatu współczesnego angielskiego autora Marca Ravenhilla, zobaczymy łódzki spektakl oparty na tekstach teoretycznych Tadeusza Kantora czy poświęconą Jerzemu Grotowskiemu wystawę Performer w Warszawie. A po drodze odbędziemy fascynujące spacery po Rzymie, po ulicach i pałacach Miasta zarazem współczesnego i wiecznego.

Eseistyką swoją Artur Grabowski nie zamierza tylko oglądać i komentować, zdecydowanie chce też uczestniczyć, interweniować nawet. Jego uzmysłowienia dotykają przeto zmysłowej powierzchni współczesnego umysłu, aby przeniknąć do najwrażliwszego miejsca w jego głębi. Bo - jak autor sam pisze we wstępie do niniejszego tomu - z jakiegoś powodu, i może właśnie ta „przyczyna” jest najciekawsza, człowiecze pragnienie kieruje uwagę umysłu i zmysłów w tę samą stronę: ku obecności zmysłowej. W szczególności zaś kuszeni bywamy rozkoszą naoczności.


Artur Grabowski urodził się i dzieciństwo spędził tuż pod Wawelem, ale emocjonalnie związany jest z Nową Hutą. Chronicznie bezdomny, ostatnio częściej mieszkał za granicą, głównie w Stanach Zjednoczonych, a wcześniej w Rzymie i w Londynie. Poeta, dramaturg, prozaik, swoje „teoretyzowanie” uważa za rodzaj niepowstrzymanej namiętności. Jako eseistę interesuje go głównie obszar pomiędzy formalną analizą dzieła sztuki a jego filozoficznym kontekstem; w szczególności zaś związek estetyki z duchowością i religią. Pisał o literaturze europejskiego modernizmu oraz o poezji greckiej i łacińskiej („Klatka z widokiem”, 2004), o teatrze i o malarstwie, tłumaczył wiersze i dramaty z języka angielskiego oraz poetów włoskich. Publikuje głównie w „Teatrze”, w „Dialogu”, w „Znaku” oraz innych pismach w Polsce i za granicą. Uczy literatury współczesnej na Uniwersytecie Jagiellońskim, wykładał też teatr i historię na uniwersytetach amerykańskich w Chicago, w Seattle i w Buffalo. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Fulbrighta, laureat nagrody dramaturgicznej „Tygodnika Powszechnego” i poetyckiej im. Józefa Baki.

Strona internetowa: www.grabowski.art.pl