CD
Vladimir Ashkenazy: RMF Classic Kolekcja: Rachmaninov Piano Con.2 [CD]
Artykuł niedostępny
| Kategoria | Klasyka |
| Seria | RMF Classic |
| Wykonawca | Vladimir Ashkenazy, The London Symphony Orchestra |
| Lista utworów |
|
| Opis |
O kompozytorze: "Muzyka powinna wyrażać ojczyznę kompozytora, jego miłości, religię, książki, które wywarły na niego największy wpływ, obrazy, które kocha". Mówiąc to Sergiusz Rachmaninow wystawiał się na pośmiewisko w czasach, kiedy cały świat owładnięty był ideą modernizmu. Jednak jego popularność jako kompozytora świadczy o czymś innym. Był nie tylko docenionym za życia twórcą, ale i jednym z najlepszych pianistów XX wieku. Ta wielka postać pozostaje jednak w dużej mierze tajemnicą. Jego specyficzny charakter i obiektywizm sztuki pianistycznej stoją w opozycji do niezwykłej intensywności emocjonalnej tworzonej przez niego muzyki. Czajkowski nazwał go tym, który wprowadzi muzykę rosyjską w XX wiek. Poza nieudaną premierą I Symfonii w 1897 roku, przez kolejne dekady jego kariera systematycznie się rozwijała. W dziedzinie kompozycji dostarczał publiczności arcydzieło za arcydziełem, jak: II i III Koncert fortepianowy, II Symfonia, 24 preludia na fortepian, chóralne Dzwony i Nieszpory, a także zbiór prawie 50 pieśni. Rewolucja w Rosja sprawiła, że rodzina Rachmaninowa zdecydowała się wyemigrować do Nowego Jorku, wyruszając w rejs 1 listopada 1916 roku. Nie powrócili już nigdy do Rosji. Rachmaninow przestawił się wówczas na tory pianistyki i zaczął swą karierę wirtuoza gry na fortepianie. Smutne jest tylko to, że, mając przed sobą jeszcze ponad dwadzieścia lat życia, skomponował tylko kilka znaczących utworów: IV Koncert fortepianowy, Wariacje na temat Corellego, Rapsodię na temat Paganiniego, III Symfonię i Tańce symfoniczne. Po śmierci Rachmaninowa w 1943 roku światowej sławy pianista, Joseph Hoffmann, mówił: "nie jestem w stanie myślec o nim bez wzruszenia. Ceniłem go nie tylko jako artystę, ale przede wszystkim jako człowieka". O muzyce: "Czuję się jak duch przechadzający się po wrogim sobie świecie" - żalił się. - "Nie mogę już pisać po staremu, a nowa szkoła kompozytorska jest nie dla mnie. Starałem się zrozumieć dzisiejsze muzyczne ścieżki, ale do mnie nie przemawiają. Zawsze czuję, że moja muzyka i moje reakcję na muzykę pozostają takie same, niezmordowanie próbuję wyrazić piękno. Dzisiejsza muzyka wydaje się być tworzona nie z serca, lecz z głowy. Jej twórcy myślą raczej niż czują. Nie chcą, by ich dzieła były natchnione. Medytują, protestują, analizują, wnioskują, kalkulują, rozmyślają - ale nie czują". Tak jak pianistyce Rachmaninowa nic nie można zarzucić, tak jego kompozycjom przez wiele lat krytyka i środowiska akademickie miały wiele za złe. W czasie, gdy na świecie naczelnym tematem była nowoczesność i obiektywizm, melodyjność utworów Rachmaninowa i niegryzące się współbrzmienia oddychały dusznym powietrzem minionych epok. Jednak to jego koncerty, symfonie i utwory fortepianowe gromadzą nadal pełne sale słuchaczy, a wiele spośród awangardowych kompozycji powstających równolegle do utworów Rachmaninowa popadło w zapomnienie. Rachmaninow był prawdziwym romantykiem. Jego muzyka wykazuje się glęboką uczuciowością, która potrafi zahipnotyzować słuchacza. Szerokie, pełne oddechu melodie ciągną się jak archaiczne melizmaty, czasem przywołując bicie dzwonów, a czasem dźwięki średniowiecznej sekwencji Dies Irae. Widać, że twórczość fortepianowa Rachmaninowa została napisana przez wirtuoza tego instrumentu - bardzo wymagająca technicznie wykorzystuje wszelkie rejestry i możliwości fortepianu. Przepełniona bogactwem harmonicznym i szeroką paletą emocji składa się na muzykę, która wyniosła Rachmaninowa na szczyt. O utworach: Po fiasku I Symfonii w 1897 r. jeszcze przez kolejne trzy lata Rachmaninow odczuwał bóle na tle nerwowym, które uniemożliwiały mu pracę kompozytorską. Ale wystarczyła wizyta u moskiewskiego neurologa, dr. Mikołaja Dahla, a objawy zaczęły ustępować i twórca pomału zaczął wracać do zdrowia. Pierwszym utworem napisanym po okresie rekonwalescencji jest właśnie II Koncert fortepianowy (1900-1901) zadedykowany wspomnianemu lekarzowi. Sukces dzieła był natychmiastowy. Od czasów C |
| EAN | 0028948057795 |
| Dział | CD |
| Tytuł oryginalny | Vladimir Ashkenazy: Rmf Classic Kolekcja: Rachmaninov Piano Con.2 |
| Nr katalogowy | 4805779 |
| Seria | RMF Classic |
| Wykonawca | Vladimir Ashkenazy, The London Symphony Orchestra |
| Kompozytor | Siergiej Rachmaninow |
| Wykonawca - główny | Vladimir Ashkenazy |
| Opakowanie | jewel case |
| Liczba nośników | [1xCD] |
- 1. Koncert fortepianowy C-Moll Op. 18 Nr 2, I Moderato - The London Symphony Orchestra & Vladimir Ashkenazy
- 2. Koncert fortepianowy C-Moll Op. 18 Nr 2, II Adagio Sostenuto - The London Symphony Orchestra & & Vladimir Ashkenazy
- 3. Koncert fortepianowy C-Moll Op. 18 Nr 2, III Allegro Scherzando - The London Symphony Orchestra & & Vladimir Ashkenazy
- 4. Rapsodia na temat Paganiniego - The London Symphony Orchestra & & Vladimir Ashkenazy
- 5. Warsaw Concerto - The London Symphony Orchestra & & Vladimir Ashkenazy
RMF Classic
Vladimir Ashkenazy
Klasyka
Muzyka CD